روزي ما دوباره کبوترهايمان را پيدا خواهيم کرد..و مهرباني دست زيبايي را خواهد گرفت...روزي که کمترين سرود ؛ بوسه است..و هر انسان ؛ براي هر انسان برادريست.......روزي که هر لب ترانه ايست تا کمترين سرود ؛ بوسه باشد....روزي که تو بيايي ؛ براي هميشه بيايي...و مهرباني با زيبايي يکسان شود..روزي که ما دوباره براي کبوترهايمان دانه بريزيم!...و من آن روز را انتظار ميکشم حتي روزي که ديگرنباشم!.../سلام و وقت بخير..گفتم بيام و عرض ادبي كرده باشم..پاينده باشيد و جاويد
